در ادامه مبحث امام زمان، به بررسی اشکالات عقلانی وارد بر
غیبت فرزند امام حسن عسکری می پردازیم. سپس به بررسی نشانه های ظهور قائم می
پردازیم.
اشکلات
عقلانی
اشکالات جدی، عقلانی و قابل
تعمقی به قضیه امام زمان و غیبت فرزند امام حسن عسکری وارد می باشد. امام زمان حدود 1300 است غایب است، بعد می آید بقول شیعه فقط 7 سال یا بقولی دیگر 19 سال حکومت می
کند و تمام می شود. تازه بقول آقای قرائتی 1300 سال بسیار کوچک و کم است ممکن است
امام زمان قرن ها بلکه یک میلیون سال غایب بماند. فقط برای 7 سال حکومت، که از دو
دوره ریاست جمهوری هم کمتر است. در طی این 7 سال هم کل مردم دنیا اصلاح می شوند!!
فرض کنیم امام زمان دارای
قدرتی می باشد که بر بمب های اتمی، هیدروژنی و .... غلبه کند، دنیا را فتح می کند،
کفار و خدانشناسان را نابود می کند. واقعا بهتر نبود که امام زمان در همان عصر
امامان و عصر خودش با چنین قدرتی ظهور می کرد؟ دیگر مخفی شدن چرا؟ آن موقع سلاح
های سنگین و قوی امروزی نبود و فتح جهان ساده تر بوده است. تعداد خدانشناسان الان
بیشتر است یا در عصر امام؟ نیاز به کشتن یا هدایت تعداد کمتری بود. امامی که چنین
قدرتی دارد که در عصر حاضر ظهور کند و دنیا را فتح کند واقعا برای چی این همه مدت
مخفی شده است؟ مدام به ما می گویند بشر هنوز آماده نیست اما بقول خودشان بشر هم همینطور
به سمت ضلالت و گمراهی بیشتر در حال حرکت است، پس کی بشر آماده می شود؟
سنت های الهی استثناء پذیر
نیستند. یکی از سنت های الهی طبق گفته های خود فقها در سوره رعد آیه 11 بیان شده
است. خداوند سرنوشت هیچ
قوم و ملتی را تغییر نمی‌دهد، مگر آن که آنها خود را تغییر دهند. چگونه یک نفر می
تواند بیاید بر خلاف این سنت الهی، نه یک قوم، بلکه کل دنیا را اصلاح نماید؟ این
سه ایراد عقلی، ایراداتی بود که در جوانی به ذهن من درباره امام زمان رسید.
آرزوی قلبی ائمه کسب خلافت و قدرت نبوده، بلکه
زنده کردن سیره پیامبر و تربیت شیعیان حقیقی و واقعی بوده است. اما اصلا منظور از
ظهور چیست؟ آیا منظور جنگ و خونریزی برای کسب قدرت، قتل بی دین ها، شرورها میباشد.
آیا همه انسان ها با لسان و کلام به تنهایی قابل هدایت هستند؟ امیرالمومنین،
پیامبر و ... نتوانستند. آیا ارائه گواه های اصلی همچون کتب پیشین زبور، تورات
توسط امام زمان برای هدایت همه انسان ها کفایت می کند؟ قران امروز کتابی است با
ادعای عدم تحریف، ائمه با قران همه مسلمان ها را نتوانستند هدایت کنند. امروزه
منتقدان بسیاری از انتقادات و شبهات خود را به همین قران وارد می کنند. آرزوی قلبی
و واقعی ائمه احیای دین و سیره پیامبر بوده است نه به تخت نشستن. سوالی که برای
خود من مطرح است. آیا واقعا یدالله مغلوله هست؟ آیا حتما فرایند ظهور باید بوسیله
یک شخص از 1400 سال پیش مدیریت گردد. وی باید زنده بماند و مخفی بماند و تنها وی
می تواند این فرایند را مدیریت کند. بنده شاهد یک اصرار عجیب و غیر منطقی در به
حکومت رسیدن یکی از ائمه به قیمت وقوع بسیاری از اعمال خارق العاده و غیرعقلانی
هستم. در حالیکه فکر نمی کنم امامان ما آرزومند به حکومت رسیدن بوده باشند.
همانطور که گفته شد، زمین از حجت خداوند خالی
نیست. بعد از امامان، حجت خداوند پنهان است. خود وی به مقام خویش هم می تواند آگاه
نباشد. ممکن است در زمانی، حجت پنهان خداوند به اذن پروردگار آشکار گردد و امر
ظهور به وقوع بپیوندد. آیا آنطور که می گویند، بعد از ظهور ایشان، توسط ایشان دنیا
پر از عدل و داد می شود؟ آیا این خلاف سنت الهی سوره رعد آیه 11 نمی باشد؟ گمان می
کنم این روندی است که شروع آن با ظهور ایشان آغاز می شود. استاد گمنامی معتقد بود
اکنون مسلمانان و اسلام در زمستانی سخت بسر می برد. این زمستان سخت را مسیحیت هم
سپری کرده است. شاید آغاز بهار با ظهور ایشان باشد. اما این روندی است که فقط با
ظهور ایشان آغاز می شود و مطابق با سنت الهی سوره رعد آیه 11، زمان می برد تا دنیا
از عدل و داد پر شود.
ملائکه از جانب پروردگار می گویند:
اما درباره فرزند امام حسن
عسکری. ایشان متولد نشد. می خواستیم امامت را ختم کنیم. می خواستیم مردم بدانند
امامت ختم شده است. در ضمن امید هم در مردم زنده نگهداریم. مصلحت این دیدیم که
اینطور عمل کنیم. راههای مختلفی برای ختم کردن یک چیز وجود دارد. یک راه این بود.
اما درباره نواب اربعه بدانید با هم عهد و پیمان بستند. خائن و دروغگو بودند. مورد
لعن و نفرین ما هستند. بدانید آنها زر اندوزی کردند. به ارضاء شهوت ثروت خود
پرداختند. نشانه فاسد بودن آن ها شبکه وکالتی اشان می باشد که به جمع آوری مال می
پرداخت. در حالیکه شبکه وکالتی امامان به خدمت به مردم می پرداخت. نیازمندان را در
می یافت و حوائج مردم را برآورده می کرد. پاسخگوی شبهات و سوالات شرعی مردم بود.
نشانه
های ظهور
بنده معتقدم که تقدیر و پیش
بینی و پیشگویی آینده امکان پذیر است. در آینده مقاله ای در این باره و ارائه
شهودات منتشر می نمایم. تصور میکنم مشاهده آینده توسط انسان ها بصورت خواب گونه
صورت می گیرد. ممکن است خواب در حالت بیداری باشد. اما دقت کنید خواب گونه است.
یعنی تفسیر آنها نیازمند تعبیر خواب می باشد.
توسط ائمه اطهار نشانه هایی
برای ظهور قائم گفته شده است. شخصیت های مختلفی معرفی شده اند که از معروفترین
آنها به سفیانی و دجال می توان نام برد. البته در شیعه در احادیث کمی به دجال اشاره شده است.
اما درباره سفیانی و دجال،
همچون تعدادی دیگر از محققان معتقدم که دجال ها و سفیانی ها داریم. معتقدم
متاسفانه امروزه در نشانه های ظهور امام زمان فقط مصداق گرایی و ظاهر گرایی صورت
می گیرد. در حالیکه لازم است معانی و مفاهیم آموزشی از نشانه های آخر الزمان فرا
گرفته شود. ائمه اطهار سعی کرده اند از روی لطف و مهربانی، شیعیان را تا حدودی از
خطرات بسیار جدی زمان آینده آگاه سازند و هشدار دهند. ولی متاسفانه امروزه بسیاری
فقط دنبال تطبیق نشانه ها و مصداق یابی هستند. بنده با اطمینان به علت حکمت خداوند
در گرفتن آزمون و آزمایش از انسان ها معتقدم، هیچگاه فردی با تطابق کامل با همه
مصادیق نخواهد آمد. چون نشانه های مختلف طرفین درگیر در یک اختلاف یا فتنه هر دو
را می گویند تا مردم را مورد آزمایش و امتحان قراردهند. بعضی خصوصیات واقعی، بعضی
تشبیهی و سمبولیک می باشد. بهتر است افراد بجای تلاش در یافتن مصادیق نشانه های
ظهور و این کوشش بیهوده و بی فایده، به دنبال درس های اخلاقی و هدایتی از نشانه
های ظهور امام زمان باشند.
اما سفیانی ها در نگاه
آموزشی، کنایه از رهبران و حکومت های سفاک و خونخوار است. ائمه میخواسته اند
بگویند حکومت های سفاک و خونخوار از ما نیستند و از آنها دوری کنید. قرار نیست فقط
یک سفیانی وجود داشته باشد. چرخه هایی در روند تحول رشد انسان ها وجود دارد که از
جمله می توان به پیدایش سفیانی ها اشاره نمود.
دجال از دجل، دغل به معنای حیله
گری و دروغ گفتن می آید. ائمه دین دغدغه اشان دین بوده است. دجالان اصلی کسانی می
باشند که از طریق دین به مکر و حیله گری و دروغ گفتن برای کسب قدرت و ثروت می پردازند که از آن جمله می
توان به بنی امیه و بنی عباس استفاده کرد. یا افرادی هستند به دین بطور رسمی دروغ نسبت
میدهند. آری دجالان هم از ائمه اطهار نیستند و ائمه اطهار آنان را تایید نمی کنند.
نشانه بارز دجال را هم در اسلام، هم مسیحیت و دیگر ادیان تک چشمی بودن گفته اند.
تصور می کنم در ادبیات امروز دنیا، انسان تک چشمی مثلی است که بعضی وقتها مورد
استفاده قرار می گیرد و کنایه از آدمی است که همه چیز را از دریچه نگاه منافع شخصی
و خودخواهی خود می نگرد.
همانطور که گفته شد ممکن
است یکی از حجت های پنهان خداوند بر روی زمین آشکار و ظاهر گردد و از آن بعنوان
ظهور قائم نام برده باشند. افراد زیادی در طول تاریخ ادعای امام زمان بودن کرده
اند. شیخ صدوق از امام صادق (ع) روایت کرده که فرمود: پیش از قیام قائم پنج نشانه
حتمی هست که عبارتند از یمانی، سفیانی، صیحه، قتل نفس زکیه و خسف زمین بیداء[2].
از میان نشانه های حتمی ذکر
شده، تصور می کنم مهمترین آن صیحه آسمانی است. گفته اند صیحه آسمانی ندایی است که
توسط جبرییل ایجاد می شود، همه انسان ها می شنوند، به گونه ای که هر کس به زبان و
گویش خود آن را خواهد شنید. بیشتر روایات، بیان می کنند که این ندا از آسمان شنیده
می شود و از آن پس نام حضرت مهدی بر سر زبان ها می افتد[3].
تصور می کنم صیحه آسمانی،
در آسمان روح انسان ها روی دهد و روح همه یا تعداد قابل توجهی از انسان ها مشابه
وحی، آن را بشنود. تصور می کنم که امکان پذیر و معقول می باشد. جزء علایم حتمیه هم
دانسته اند. پس اگر قرار باشد قائم ظهور نماید، لازم است که صیحه آسمانی هم روی
دهد.
همچنین تصور می کنم بعضی از
حوادث ظهور به یک سری روندها و چرخه های تکوینی در رشد انسانی بشر اشاره می کند.
سنت هایی همچون ریختن خون نفس زکیه ها، ظهور سفیانی ها و ... که در مقاله ای به
چرخه های تکوینی اشاره خواهم نمود.
پروردگار سخن می گوید:
بدانید و آگاه باشید! هر
کس پیش از صیحه آسمانی، ادعای قائم بودن بکند کذاب و دروغگوست. تمام. والسلام.
جبرییل امین از جانب
پروردگار می گوید:
بدانید و آگاه باشید.
جبرییل هستم سخن می گویم. همانا یکی از دلایل متناقض بنظر رسیدن پیشگویی های مربوط
به علائم ظهور و حوادث ظهور، وجود سناریوها و پیش بینی های متفاوت در امر ظهور
قائم بوده است. تمام.
پروردگار سخن می گویند:
بدانید و آگاه باشید! بخشی
از احادیث نشانه های ظهور، صرفا ذکر حوادث آینده برای اولواالباب بوده است. باشد
که پند گیرند. باید بدانید، ظهور ممکن است صورت بگیرد یا مشیت ما به زمان دیگری
موکول گردد. اما وقایع بعد ظهور نیز دست خودتان است. سناریوهای متفاوتی وجود دارد.
امیدواریم عاقلانه با صبر و بردباری عمل نمایید. موفق باشید. تمام.
مراجع
[1] کشف الغمه، ج ۲،
ص ۴۴۹
[2] شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج 2، ص 650، ب 57، ح 7
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر